Türkiye’de eğitim tarihi alanında araştırmacıların tercih ve yönelimleri ile alanın işleyişine yönelik olarak elde edilen yapı “Bilimsel Araştırma Kültürü” üst temasıyla ifade edilmiştir. Bilimsel Araştırma Kültürünün temel belirleyicileri olarak 3 tema belirlenmiştir.
Uygulamalar (Araştırmacıların günlük faaliyetleri) | Normlar/Beklentiler (Araştırmacıların nasıl davrandığını etkileyen standartlar) | Değerler/İnançlar (Bilimsel araştırmayı tanımlayan temel fikirler) |
Yukarıdaki şekilde ortaya konulan genel yapıyla, bilimsel araştırma kültürü kavramını analiz etmek için anlamlı bir çerçeve oluşturulmuştur. Değerler/İnançlar teması, Türkiye’deki eğitim tarihçilerinin büyük saygı duydukları ve kendilerini ve yaptıkları işi tanımlamak için kullandıkları temel fikirleri ve süreçleri temsil eder. Normlar/Beklentiler teması, eğitim tarihçilerinin nasıl düşünüp davrandığına yönelik çok boyutlu standartlar anlamına gelir. Üçüncü ve son olaraksa uygulamalar teması kapsamında eğitim tarihçilerinin bilimsel araştırmaya yönelik günlük faaliyet ve eylemlerini temsil eder.
Bu üç tema Türkiye’deki eğitim tarihçilerinin bilimsel araştırma kültürünü keşfedip açıklamak için bir rehber olarak kullanışlı bir yapı arz eder. Uygulamalar, Normlar/Beklentiler, Değerler/İnançlar birbiriyle oldukça ilişkili olup en temelde bilimsel araştırma kültürünün temel etken boyutlarıdır. Bu boyutlar eğitim tarihçilerinin prosedürel yani uygulamaya yönelik görüşlerinden hareketle daha felsefi yaklaşım ve perspektiflerine doğru uzanmaktadır. Ayrıca bu temalar birbiriyle yakından ve karşılıklı bir ilişki içerisindedir.
(Bilgiler düzenlenme aşamasında)